Ο Μητροπολίτης απευθυνόμενος προς στους φιλέορτους προσκυνητές, αρχικά αναφέρθηκε στη σημασία της έκδοσης αυτής, λέγοντας:

«Με αυτή την έκδοση γινόμαστε μυσταγωγοί της ιστορίας αυτής της μικρής και ταπεινής Μονής. Ένας που μπορεί να βλέπει πίσω από τις λέξεις, βλέπει τη δύναμη του ορθόδοξου λαού της Κύπρου. Βλέπει τη δύναμη που αντλούσε από την Παναγία μας στα δίσεκτα χρόνια της λατινοκρατίας, της τουρκοκρατίας και της αγγλοκρατίας.

Μέσα σ’ αυτή την έκδοση φαίνεται η αντίσταση του κυπριακού λαού απέναντι σε κατακτητές. Οι Λατίνοι ήθελαν να νοθεύσουν την πίστη των Πατέρων μας, οι Τούρκοι να την καταργήσουν και οι Εγγλέζοι να τη διαφθείρουν. Όμως κανένας απ’ αυτούς δεν το κατόρθωσε.

Συνεπώς, αντιλαμβανόμαστε την ευθύνη μας, να διαφυλάττουμε αυτό τον πολιτισμό της Ορθόδοξης ωραιότητας.

Αυτή η Μονή, καθώς και τ’ άλλα προσκυνήματα του τόπου μας, διαλαλούν την αντίσταση των Πατέρων μας, και τους πνευματικούς αγώνες τους για τη διαφύλαξη της αλήθειας της Πίστεώς μας».

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο νόημα και το μήνυμα της εορτής λέγοντας τα εξής:

«Δόξα σοι ο Θεός, που στις μέρες μας πολλοί συνάνθρωποί μας έχουν την καλή διάθεση αυτό τον πολιτισμό, αυτή την Ορθόδοξη ιστορία να τη διαφυλάξουν, να τη διακυρήξουν και να την προτείνουν ως τρόπο ζωής στον σύγχρονο άνθρωπο, στον σύγχρονο  περιηγητή-προσκυνητή.

Ερχόμαστε στη χάρη της Παναγίας, κουβαλώντας στην πλάτη του ο καθένας από εμάς τη δική του διάθεση, τα δικά του λάθη, τα δικά του αμαρτήματα, τις δικές του αρετές. Και τα καταθέτουμε στην ποδιά της Παναγίας μας, κι αυτή, ως στοργική Μητέρα, τα μεταφέρει στον Υιό της και μας λυτρώνει, αρκεί να έχουμε πνεύμα μετανοίας.

Σήμερα εορτάζουμε τρία τινά, που έχουν σχέση με τη μετάνοιά μας. Πρώτο: την Κοίμηση της Θεοτόκου, δηλαδή τον σωματικό θάνατό της. Δεύτερο: τη Μετάσταση της Θεοτόκου, δηλαδή την ανάστασή της εκ νεκρών την τρίτη ημέρα, κατά την οποία, το άφθαρτο της σώμα αναστήθηκε και επανενώθηκε με την αθάνατη ψυχή της, κι έτσι, ως ενωμένη ψυχοσωματική προσωπικότητα, έζησε το τρίτο μεγάλο γεγονός, την Ανάληψή της στους ουρανούς.  Γεγονός, το οποίο θα ζήσουμε όλοι μας μετά τη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού.

Το σώμα μας είναι προορισμένο ν’ αναστηθεί και να επανενωθεί με την ψυχή  μας μετά τον θάνατό μας. Είναι προορισμένο να δοξαστεί από τον Δημιουργό του.  Γι’ αυτό είναι σημαντικό να το σεβόμαστε. Να το αγαπάμε και να το τιμάμε, αφιερώνοντάς το στο θέλημα τού Θεού, όπως έκανε και η Παναγία μας. Αφιέρωσε όλη την ύπαρξή της, το θέλημά της, στο θέλημα τού Τριαδικού Θεού, λέγοντας κατά την ώρα του Ευαγγελισμού˙«ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ῥῆμά σου». Κι από ταπεινή κόρη της Ναζαρέτ, γίνεται η Θεοτόκος, η μητέρα του Φωτός. Η τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξοτέρα των Σεραφείμ, η προστασία και το καταφύγιό μας.

Η καθημερινή μετάνοια και η τακτική συμμετοχή μας στο Μυστήριο των Μυστηρίων, τη θεία Κοινωνία, είναι η κατεξοχήν τροφή της ψυχής μας. Κοινωνώντας το Σώμα και το Αίμα του Σωτήρα μας Χριστού, μεταγγίζουμε ζωή από την όντως Ζωή στην ψυχή μας, για να μην πεθάνει πριν πεθάνει το σώμα μας», κατέληξε ο Πανιερώτατος.

Δείτε και:

1. Ο ναός της Παναγίας της Χρυσοκουρδαλιώτισσας στο Κούρδαλι

2. Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοκουρδαλιώτισσας παρά τα Σπήλια