Ο παππούς Παναγής από τη Λύση γεννήθηκε στις 15 Αυγούστου του 1905, γι αυτό και πήρε το όνομα του από την Παναγία. Κοιμήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1989 σε ηλικία 84 ετών.

Τρία πράγματα να ζητάμε από τον Θεό να μας χαρίσει: ζωντανή πίστη, ελπίδα και ενεργό την αγάπη. Τέταρτο, ως δώρο της αγάπης του Θεού να ζητάμε διάκριση, να ξέρουμε τι να κάνουμε για τη σωτηρία μας, πώς θα ενεργούμε και τι να λέμε.

Ο Θεός θέλει την καρδιά μας όλη. Όλα όσα έχουμε ανάγκη, ο Θεός μας τα δίνει πλουσιοπάροχα, αρκεί να παραδώσουμε τον εαυτό μας στον Θεό.

Όλα εξαρτώνται από την αγάπη. Η αγάπη είναι που γεννά, την πίστη, την ελπίδα, αλλά και την υπομονή. Όπου υπάρχει αγάπη, εκεί είναι και ο Θεός.

Ο διάβολος δεν έχει ταπείνωση. Η ταπείνωση είναι η μάνα των αρετών. Όλα τ’ άλλα τα κάνουν και τα δαιμόνια, αλλά δεν ταπεινώνονται. Γι’ αυτό δεν έχουν δύναμη. Αν είμαστε οι χριστιανοί όπως πρέπει, οι σατανάδες θα μας έτρεμαν. Και τώρα, τους τρέμουμε εμείς, τους πάμφτωχους, τους ξεπεσμένους… Ενώ ο Θεός μας είναι ο πάμπλουτος, ο ισχυρός.

Στη διχόνοια να λαμβάνουμε πάντα την θέση του αδελφού μας. Να λέμε: αν ήμουν εγώ, τι θα μου άρεσε να μου κάνουν; Αν θέλουμε να φυλάξουμε τον εαυτό μας, θα πρέπει πρώτα να διασφαλίσουμε τον αδελφό μας.

Να λέμε τη γνώμη μας, μα να μην έχουμε απαίτηση να ακουστεί, έστω κι αν ξέρουμε ότι έχουμε δίκαιο. Τότε έχουμε μισθό.

Πρέπει η καρδιά του Χριστιανού να είναι πλατιά, να χωρεί πολλά, να λυπάται να σπλαχνίζεται. Όσο δίνεις, παίρνεις. Το καλό είναι καλό όταν γίνεται καλά.

Ότι και να προσφέρεις στον πονεμένο, ότι και να του δώσεις, αν δεν τον συμπονέσεις δεν έχει αξία.

Πολλές φορές μπορεί να σε συκοφαντήσουν. Εσύ να λες. Δόξα νάχεις Θεέ μου. Δώσε μου υπομονή να δεχθώ την συκοφαντία και φώτισε τους.Ξέρεις τότε τι στεφάνι έχεις.

Να λες. Να τα ηνία Θεέ μου. Οδήγα εσύ και εγώ δεν έχω δύναμη. Όπου θέλεις πάρε με. Και αν έλθουν έτσι τα γεγονότα που δεν τα λογάριασες, μην πεις πως εγώ αλλιώς τα λογάριασα και αλλιώς ήρθαν. Εκείνος ο Θεός τα έκανε έτσι για το συμφέρον σου και να τα δέχεσαι.

Να γίνουμε μεγαλόψυχοι. Η χάρις του Αγίου Πνεύματος δίνει μεγαλοψυχία. «Οι καρποί του Αγίου Πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθοσύνη, πίστης, πραότης, εγκράτεια». «Οι του Χριστού εσταύρωσαν την σάρκα συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις…». Διότι άμα ξεσηκωθεί το πάθος είναι δύσκολο.

Αν συσταυρωθούμε και συγκακοπαθήσουμε με τον Χριστό στα παθήματα, θα αναστηθούμε μαζί Του. Πάντως, πρώτα η δουλειά κι ύστερα η πληρωμή. Προηγείται πάντοτε ο κόπος πριν δοθεί ο στέφανος.

Μια κανδήλα όταν δίνει και στις άλλες φως, μήπως λιγοστεύει το δικό της; Ενόσω ανάβει, έχει φως. Πολλές φορές βγαίνει και καπνός – δηλ. υπερηφάνεια – και τότε πρέπει να προσθέσουμε λάδι. Το Άγιο Πνεύμα, είναι το λάδι. Σ’ επαινεί ύστερα ο διάβολος για να υπερηφανευθείς, έτσι ώστε να μην πάρεις μισθό. Εσύ να λες «ύπαγε οπίσω μου σατανά». Όπως ο Δαυίδ, που κατά την ώρα της μετανοίας του έπασχε από τα πυρά των δαιμονικών επιθέσεων, και εβόα εξ’ όλης της ψυχής του προς τον Θεό: «Εις το βοηθησαί μοι σπεύσον… αισχυνθήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου… καταισχυνθήτωσαν οι βουλόμενοι μοι κακά… Αποστραφήτωσαν παραυτίκα αισχυνόμενοι οι λέγοντες μοι ̇ εύγε εύγε».

O Χριστός είναι έτοιμος να μας βοηθήσει σε όλα!

Αρκεί να μην προβάλουμε εμπόδια, όπως το φως που το κρύβουμε με τις κουρτίνες.

Πού είναι ο Θεός;

Για να μη φαίνεται, σημαίνει πως κάτι βάλαμε μπροστά. Εισάξαμεν εναντία. Έπαυσεν ο Θεός! Ο Χριστός μας υποσχέθηκε: «Εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας, έως της συντελείας του αιώνος».

Είναι μέσα μας η Βασιλεία του Θεού. Ενώ, όταν δεν είναι ο Χριστός, γίνεται χώρος όπου εύκολα ενεργεί ο σατανάς. Όταν όμως γίνει κατοικητήριον του Αγίου Πνεύματος!…

Με τις παρακλήσεις, τους αγιασμούς και τη θεία Λειτουργία, η καρδιά μας γίνεται «κατ’ οίκον εκκλησία».

Νους καθαρός και καρδιά καθαρή βλέπει το Θεό. Άμα ελευθερωθεί η ψυχή από τα πάθη, έρχεται ο Θεός… Δεν έχουμε τις αισθήσεις όλες ανοικτές γι’ αυτό γίνεται καταχνιά. Όπως στο οδήγημα που έχει καταχνιά και δυσκολεύεται ο οδηγός να δει…

πηγή: iconandlight.wordpress.com