Συγκοινωνιακά το χωριό συνδέεται στα βορειοανατολικά μέσω του κυρίου δρόμου Πύργου – Καραβοστασίου – Μόρφου με τη Μόρφου (5,5χλμ.), στα νοτιοδυτικά με το χωριό Καζιβερά (2χλμ.) και στα ανατολικά συνδέεται με σκυρόστρωτο δρόμο με το χωριό Νικήτας (2χλμ.).

Στους παλαιούς χάρτες το χωριό σημειώνεται ως Chochino Prostio ή Cochino Prestio (Κόκκινο Πραστειόν). Ίσως το χαρακτηρισμό του κόκκινου χωριού, να τον πήρε από το χρώμα του εδάφους της περιοχής. Επίσης απαντάται το χωριό και ως Καμένο Πραστειόν, πιθανώς εξ αιτίας της χαμηλής βροχόπτωσης που δεχόταν.

Το χωριό, κρίνοντας από την ονομασία του, πιθανώς υφίσταται από τα Βυζαντινά χρόνια.

Η κυριότερη καλλιέργεια στο χωριό, πριν από την τουρκική εισβολή του 1974, ήσαν τα εσπεριδοειδή (κυρίως πορτοκαλιές και κιτρομηλιές), η έκταση των οποίων, σύμφωνα με την απογραφή εσπεριδοειδών του 1966, ανερχόταν στα 291 εκτάρια (2.176 σκάλες). Σε μικρότερη έκταση καλλιεργούντο επίσης τα λαχανικά και τα σιτηρά.

Όσον αφορά την κτηνοτροφία, το 1973 εκτρέφονταν 1.320 πρόβατα, 964 κατσίκες και 10.300 πουλερικά.

Το χωριό γνώρισε σχεδόν συνεχή πληθυσμιακή αύξηση από το 1881 μέχρι το 1973. Το 1881 οι κάτοικοί του ήσαν 190 που μειώθηκαν στους 182 το 1891 αλλά αυξήθηκαν στους 202 το 1901, στους 220 το 1911, στους 237 το 1921, στους 305 το 1931, στους 382 το 1946, στους 545 το 1960 και στους 1.364 το 1973.

Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον άγιο Γεώργιο, είναι του τέλους του 18ου αιώνα. Ο R. Gunnis σημειώνει το 1936 ότι είχε δει έξω από το ναό μεγάλο κορινθιακό κιονόκρανο που πιθανόν να είχε χρησιμοποιηθεί ως αγία τράπεζα σε παλαιότερη εκκλησία.

Στα βορειοδυτικά του χωριού, και μεταξύ αυτού και της παραλίας, υπήρχε το μοναστήρι του Πάρατζ’ι ή Μπάρατζ’η, που (ίσως μετά τη διάλυσή του) αποτελούσε μετόχι του μοναστηριού της Παναγίας του Κύκκου. Ο ναός του μοναστηριού είναι αφιερωμένος στον άγιο Νικόλαο.

Σε παλαιούς χάρτες (λ.χ. χάρτης του Abraham Ortelious, του 1573, στην περιοχή όπου το μοναστήρι, ευρίσκεται σημειωμένος μεσαιωνικός οικισμός με την ονομασία Bercha που φαίνεται να έχει ετυμολογική σχέση με την ονομασία Πάρατζ’ι ή και Μπάρατζ΄η του μοναστηριού. Ο οικισμός αυτός που θα πρέπει να διαλύθηκε στα χρόνια της τουρκοκρατίας, φαίνετια ότι κληροδότησε την ονομασία του στην περιοχή και στο μοναστήρι του Αγίου Νικολάου.

Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, οι κάτοικοι του χωριού προσφυγοποιήθηκαν και οι Τούρκοι ακολουθώντας τη συνήθη τακτική τους να εξαφανίζουν κάθε τι ελληνικό τοπωνύμιο, μετονόμασαν το Πραστειόν αρχικά σε Aydinkoy, που σημαίνει λαμπρό χωριό και το 1976 σε Aydinli.

 

*Χρησιμοποιήθηκαν εκτενή αποσπάσματα από τα λήμματα της Μεγάλης Κυπριακής Εγκυκλοπαίδειας 1981-1990, εκδόσεις Φιλόκυπρος, Λευκωσίας

 

• Άγιος Γεώργιος Άγιος Γεώργιος
• Άγιος Νικόλαος Μπαρατζιη Άγιος Νικόλαος Μπαρατζιη
• Άγιος Στυλιανός Άγιος Στυλιανός
•