Με την ευκαιρία της μνήμης του αγίου νέου ιερομάρτυρος Φιλουμένου, δημοσιεύουμε στη συνέχεια ἐπιστολή του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου προς τον Αμερικανό νεοφώτιστο στην Ορθοδοξία, κ. Justin Williams, που στο άγιο Βάπτισμα έλαβε το όνομα Φιλούμενος. Η επιστολή αυτή αποτελεί απάντηση του Πανιερωτάτου σε επιστολή του εν λόγω κ. Φιλουμένου, στην οποία του ζητούσε να του σκιαγραφήσει με συντομία τη ζωή και σημαντικά χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του αγίου Φιλουμένου, του οποίου και το όνομα έλαβε.

Εἶναι μετὰ πολλῆς χαρᾶς ποὺ λάβαμε καὶ ἀναγνώσαμε τὴν ἐπιστολή σας πρὸς ἡμᾶς, ἡμερ. 26.06.2015. Διὰ μίαν εἰσέτι φορὰν ἐπιβεβαιώσαμε ὅτι στὴν Ὀρθοδοξία οἱ γήινες ἀποστάσεις σμικραίνουν καὶ οἱ οὐρανοὶ ἑνώνονται μὲ τὴν γῆ. Ὅλα αὐτὰ τὰ θαυμαστὰ συμβαίνουν, ἐπειδὴ ὁ Τριαδικὸς Θεός μας διοχετεύει τὴν Χάρη του στοὺς ἁγίους του καί, μέσῳ τῶν ἁγίων του, ἀπολαμβάνουμε καὶ ἐμεῖς τὴ μετοχὴ στὸ Ἅγιο Πνεῦμα.

Ἡ ζωὴ τοῦ ἁγίου Φιλουμένου μπορεῖ νὰ διακριθεῖ σὲ τρία στάδια.

1.Τὰ 15 πρῶτα του χρόνια: Αὐτὰ περιλαμβάνουν τὴ γέννηση καὶ βάπτισή του (ὅπου λαμβάνει τὸ ὄνομα Σοφοκλῆς), τὴ χριστιανικὴ ἀνατροφή του στὴ Λευκωσία ἀπὸ τοὺς εὐλαβεῖς γονεῖς του Γεώργιο καὶ Μαγδαληνή καί, κυρίως, ἀπὸ τὴ γιαγιά του Λωξάνδρα, πρώτη του διδάσκαλο στὴ λαϊκὴ εὐσέβεια τῆς Κύπρου. Κατόπιν, μὲ τὸν δίδυμο ἀδελφό του Ἀλέξανδρο, τὸν μετέπειτα π. Ἐλπίδιο, νεαρὰ ἀκόμη παιδιά, ἐγκαταβιώνουν στὴν ἱερὰ μονὴ Σταυροβουνίου, μονὴ μὲ Ἀθωνικὴ παράδοση, εὑρισκόμενη στὸ μέσον τῆς νοτιοανατολικῆς Κύπρου. Ἐκεῖ, οἱ ψυχὲς τῶν νεαρῶν ἀδελφῶν λαμβάνουν τὴν πρώτη πνευματικὴ ‘‘βαφή’’, ποὺ θὰ παραμείνει ἀνεξίτηλη.

2. Στὴ συνέχεια, γιὰ λόγους ὑγείας, τὰ δύο ἀδέλφια ἀναχωροῦν γιὰ τὴν ἁγία Γῆ τῆς Παλαιστίνης καὶ γίνονται Ἁγιοταφίτες. Ἐδῶ, ὁ ἅγιος διανύει τὸ δεύτερο στάδιο τῆς ζωῆς του: Κείρεται μοναχός, λαμβάνοντας τὸ ὄνομα Φιλούμενος, καὶ χειροτονεῖται διάκονος καὶ πρεσβύτερος καὶ κατόπιν χειροθετεῖται ἀρχιμανδρίτης. Τὰ ἰδιαίτερα σημεῖα τῆς ζωῆς τοῦ ἁγίου ὡς Ἁγιοταφίτη ἦταν ἡ ἀγάπη του στὰ ἱερὰ Προσκυνήματα, ἡ ὑπακοή του στὸν Πατριάρχη καὶ τὰ λοιπὰ μέλη τῆς Ἁγιοταφικῆς Ἀδελφότητας -ποὺ τὸν ἀπέστελλαν νὰ διακονήσει ἀκόμη καὶ σὲ ἐπικίνδυνα γιὰ τὴ ζωή του Προσκυνήματα-, καὶ ἡ μὲ αὐστηρότητα προσήλωσή του στὴν Ὀρθόδοξη Πίστη καὶ Παράδοση. Στὴν προσωπική του ζωὴ χαρακτηριζόταν ἀπὸ τὴν μὲ συνέπεια καὶ ἀκρίβεια τέλεση τῶν καθ᾽ ἡμέραν ἱερῶν Ἀκολουθιῶν, ποὺ συνήθως τελοῦσε μόνος του, καὶ τὶς ὁποῖες οὐδέποτε ἀμελοῦσε ἢ παρέλειπε χάριν ἄλλης ἐργασίας. Οἱ ἄλλοι Ἁγιοταφίτες τὸν ἀποκαλοῦσαν ‘‘Πτωχοπρόδρομο’’, ἐκφράζοντας ἔτσι τὴν ἑκούσια πτωχεία του, τὴν ταπείνωσή του, καθὼς καὶ τὴν ἀπώθηση τῆς ἐπιθυμίας νὰ προαχθεῖ σὲ ὑψηλότερα ἐκκλησιαστικὰ ἀξιώματα. Παρέμενε ὡς ὁ ἔσχατος τῶν μελῶν τῆς Ἀδελφότητας. Παράλληλα, ὁ κεκρυμμένος αὐτὸς θησαυρὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τελοῦσε πολὺ συχνὰ τὴ θεία Λειτουργία, μελετοῦσε ἀδιαλείπτως τὰ ἔργα τῶν ἁγίων Πατέρων, καθὼς καὶ τὴν Πεντάτευχο στὸ ἑβραϊκὸ πρωτότυπο, καὶ ἐξυπηρετοῦσε τὸ ἀραβόφωνο ποίμνιό του στὴν ἀραβικὴ γλῶσσα. Ἀκόμη, παρόλο ποὺ ἐπέκρινε τὸν τρόπο ἐπαναπροσεγγίσεως τῶν Ὀρθοδόξων μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικοὺς καὶ τοὺς Προτεστάντες, παρέμενε μέσα στὴν Ἁγιοταφικὴ Ἀδελφότητα χωρὶς ζηλωτισμοὺς καὶ ἀκρότητες.

3. Τὸ τρίτο στάδιο τῆς ζωῆς του καὶ ἰδιαίτερο καθοριστικὸ ὑπῆρξε ἡ προετοιμασία του γιὰ τὸ μαρτύριο. Ἱερομόναχος μὲ ἀκρίβεια στὴ μοναχική του ζωὴ καὶ βαθὺ βίωμα τῆς μετανοίας, ὅταν ὁ τότε Πατριάρχης Ἱεροσολύμων τὸν πρόσταξε νὰ μεταβεῖ καὶ νὰ ὑπηρετήσει στὸ Προσκύνημα τοῦ Φρέατος τοῦ Ἰακὼβ -ἕνα χῶρο πολὺ ἐπικίνδυνο γιὰ τὴ ζωή του- ὑπήκουσε μὲ προθυμία, λέγοντας τὰ προφητικὰ λόγια: «Θὰ παραμείνω ἐκεῖ, καὶ ἴσως ἕνα μαρτύριο θὰ μᾶς σώσει»! Καὶ πράγματι, τὸ ἔτος 1979, στὶς 29 Νοεμβρίου, ἡμέρα τῆς ὀνομαστικῆς του ἑορτῆς, ἐνῶ τελοῦσε τὴν Ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ φέροντας τὸ ἐπιτραχήλιό του, βασανίστηκε καὶ σφαγιάστηκε ἀπὸ φανατικοὺς Σιωνιστές!

Ἀπὸ τότε, ἀγαπητέ μας ἀδελφέ, θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι ἀρχίζει τὸ τέταρτο στάδιο στὴ ζωὴ τοῦ ἁγίου Φιλουμένου, ἐκεῖνο τῆς αἰώνιας ζωῆς! Θαυματουργεῖ, τόσο κατὰ τὸν ἐνταφιασμό του, ὅσο καὶ κατὰ τὴν ἐκταφή του -καὶ ἀσφαλῶς καὶ μετά-, τὸ σῶμα του παραμένει ἀδιάφθορο καὶ ὑπερφυῶς εὐωδιάζον, καὶ καθίσταται πεφιλημένος ἀπὸ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους χριστιανούς, ὡς ὁ πρωτομάρτυς ποὺ ἀντεστάθη στὴν Νέα Ἐποχὴ καὶ τὴ Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Ὁ Κύριος μᾶς ἀξίωσε τῆς εὐλογίας νὰ μεταφέρουμε τὸ τίμιο σκήνωμά του ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα στὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου του στὴν Νεάπολη (Ναπλοὺς) καὶ νὰ τὸ ἀποθέσουμε παρὰ τὸ Φρέαρ τοῦ Ἰακώβ, καθὼς καὶ νὰ τελέσουμε τὰ Ἐγκαίνια τοῦ πρώτου ναοῦ (παρεκκλησίου), ἀφιερωμένου στὸ ὄνομά του.

Θεοῦ θέλοντος, ἑτοιμαζόμαστε νὰ ἀνεγείρουμε μεγάλο ναὸ πρὸς τιμὴ τοῦ Ἁγίου Φιλουμένου στὸ μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Νικολάου στὸ χωριὸ τῆς Ὀρούντας. Ἡ Ὀροῦντα, ὅπως ἴσως θὰ γνωρίζετε, εἶναι τὸ χωριὸ ὅπου διέμεναν οἱ γονεῖς τοῦ ἁγίου Φιλουμένου καὶ ὅπου σώζεται ἡ πατρική του οἰκία.

Εὐχόμεθα, ὅπως ὁ ἅγιος Φιλούμενος ἐφεύρει τρόπους νὰ σᾶς βοηθήσει νὰ ἔρθετε στὴν Κύπρο, ὅπου θὰ σᾶς φιλοξενήσουμε στὸ εὐλογημένο χωριὸ τοῦ ἁγίου Φιλουμένου, ποὺ ἀνήκει στὴν περιφέρεια τῆς καθ᾽ ἡμᾶς ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου.