Μετά από πρόσκληση του Κοινοτικού Συμβουλίου Περιστερώνας Μόρφου και της Εκκλησιαστικής Επιτροπής του ιερού ναού Οσίων Βαρνάβα και Ιλαρίωνος, την 29 Μαΐου 2016, Κυριακή της Σαμαρείτιδος και ημέρα μνήμη της Αλώσεως της Κωνσταντινουπόλεως από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1453, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου και πάσης Ιουστινιανής  κ.κ. Χρυσόστομος Β´ επισκέφθηκε την κοινότητα της Περιστερώνας και προεξείρχε της θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου.

Στον Μακαριώτατο επιφυλάχθηκε θερμή υποδοχή από τον ιερό κλήρο, τον πιστό λαό της κοινότητας και παιδιά του περιφερειακού Δημοτικού Σχολείου Περιστερώνας.

Κατά τη διάρκεια της θείας Λειτουργίας έψαλλε ο χορός ιεροψαλτών της βυζαντινής χορωδίας «Άγιος Μάμας» της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου, με χοράρχη τον πρωτοψάλτη  κ. Μάριο Αντωνίου, και συμμετείχε πλήθος πιστών χριστιανών της κοινότητας.

Στο κήρυγμά του, ο Μακαριώτατος αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην ευαγγελική περικοπή της ημέρας, μιλώντας για τη συνάντηση της Σαμαρείτιδος με τον Κύριο στο φρέαρ του Ιακώβ. Αποτεινόμενος δε προς τον λαό μας, είπε τα εξής:

«Έχουμε ένα λαό πιστό και ταπεινό, που αγωνίζεται να κάμει το θέλημα του Θεού. Αυτή την τελευταία τριετία είδαμε την αγάπη του λαού μας να χύνεται πλουσιοπάροχα προς τον συνάνθρωπό μας. Είδαμε αυτό τον λαό να συμπαρίσταται και να προσφέρει από το υστέρημά του στους ανθρώπους που διαβιούσαν κάτω από σκληρές συνθήκες φτώχειας, κι έτρεχαν στα κοινωνικά παντοπωλεία για να πάρουν ένα κομμάτι ψωμί. Μας συγκινούσε ιδιαιτέρως που βλέπαμε  πολλούς γέροντες και γριές να προσφέρουν από την πενιχρή σύνταξή τους,  κι από το υστέρημα τους. Βιώσαμε σε πολύ ψηλά επίπεδα την αγάπη του λαού μας, που δυσκολεύεσαι να βρεις σε άλλα έθνη. Έχω πει πολλές φορές ότι η Ορθοδοξία είναι μέσα στο πετσί του Έλληνα και, όσο κι αν νομίζουμε ότι ο λαός μας είναι αδιάφορος, όταν έρθει η ώρα φουντώνει η πίστη μέσα του και προσφέρει ολόκληρο τον καλό εαυτό του.

»Εμείς οι αρχιερείς της διοικούσας Εκκλησίας στεκόμαστε και θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε κοντά στον λαό μας, που ζητά και θέλει η δική μας παρουσία να είναι περισσότερο φανερή. Θέλουμε ο λαός μας να αισθάνεται ότι η Εκκλησία είναι η μητέρα του, κι είναι αυτή που μέσα στους αιώνες τον στήριξε σε δύσκολες κι ασέληνες μέρες. Είναι αυτή που τον κράτησε ριζωμένο σε αυτή τη γη των πατέρων του. Αυτή είναι η «φιλοδοξία» όλων των αρχιερέων: Να είμαστε μαζί με τον λαό· και με την παντοδυναμία του Θεού και με οδηγό τον Σωτήρα  Χριστό και το Πνεύμα το Άγιο θα υπερπηδούμε όλες τις δυσκολίες,  όλα τα προβλήματα της ζωής και θα φτάσουμε στον χώρο εκείνο που μας προόρισε και μας προορίζει ο Θεός, που δεν είναι άλλος από τον χώρο της βασιλείας Του»

Μετά το πέρας της θείας Λειτουργίας, ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος προσφωνώντας τον Μακαριώτατο, μεταξύ άλλων είπε: 

«Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα, η ευλογημένη και ιστορική κοινότητα της Περιστερώνας χαίρει και συγχαίρει μεθ’ ημών σήμερον που ευρίσκεστε ενώπιόν μας, αγιάζοντάς μας με τη θεία Μυσταγωγία που μόλις τώρα επιτελέσατε, ευλογώντας μας και νουθετώντας μας με το εκ βαθέων κήρυγμά σας.

»Μακαριώτατε, αυτή η ευλογημένη πεδινή περιοχή της Μητροπόλεως Μόρφου, η ιστορική κοινότητα της Περιστερώνας, που βρίσκεται πλησιέστατα στην καθέδρα μας, αυτή του αγίου Μάμαντος στη Μόρφου, καθώς και την ιστορική μας αρχαία έδρα, αυτή του αγίου Αυξιβίου στους Σόλους, πολιούχων αγίων της θεοσώστου ταύτης Μητροπόλεως, προσεφέρθη για να τις αναπληρώσει προσωρινά, αφού αμφότερες βρίσκονται υπό κατοχήν.

»Χαιρόμαστε που είσθε σήμερα ανάμεσά μας, ως Προκαθήμενος της ιεράς αυτής Συνάξεως, Εσείς, ο Προκαθήμενος της Ιεράς ημών Συνόδου, αλλά και ο Αρχιεπίσκοπος, ο οποίος έλαβε την ιστορική απόφαση να ανασυστήσει την αρχαία Σύνοδο της Εκκλησίας της Κύπρου. Θα σας εξομολογηθώ κάτι που λέω σε οικείους: «Αυτός ο Αρχιεπίσκοπος έκαμε τόσο μεγάλο καλό στην Εκκλησία της Κύπρου, ανασυστήνοντας τις παλαίφατες Μητροπόλεις και επαναφέροντας σε λειτουργία το συνοδικό σύστημα των βυζαντινών χρόνων, προ των κατακτήσεων των Λατίνων, των Ενετών, των Τούρκων και των Άγγλων, που πιστεύω ότι ο Θεός θα του προσφέρει ως αντίδωρο γι᾽ αυτό που τόλμησε όσο κανείς άλλος, ούτε κι αυτός ο μεγάλος Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ο Γ΄,  να λειτουργήσει σε όλες τις καθέδρες και επισκοπές μιας ελεύθερης Κύπρου. Εύχομαι ταπεινά, Μακαριώτατε, αυτός ο λόγος να  μην είναι απλώς ένας ευσεβής πόθος, αλλά ένας λόγος που θα προβληματίσει όλους μας, ειδικότερα  σήμερα που η Ρωμιοσύνη ενθυμείται την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1453, και τον τελευταίο -αλλ᾽ όχι έσχατο- βασιλέα της, που πριν από λίγο μνημονεύσατε, τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο. Εύχομαι αυτή η μνήμη σύντομα να γίνει αφορμή μεγάλου εορτασμού σε όλο το γένος των Ρωμιών.»

Τέλος, ο Πανιερώτατος προσέφερε αναμνηστική εικόνα στον Μακαριώτατο, λέγοντας:

«Η εκκλησιαστική επιτροπή του ιερού τούτου ναού, εκφράζουσα τα φιλόξενα αισθήματα όλων των πιστών κατοίκων της κοινότητας, προσφέρει σ᾽ εσάς αυτή την εικόνα, σε ανάμνηση της θείας Λειτουργίας που τελέσαμε. Αυτή η εικόνα αναπαριστά τους δύο μικρασιάτες Καππαδόκες οσίους Βαρνάβα και Ιλαρίωνα, των οποίων τα ιερά λείψανα, με θαυμαστό τρόπο, έφτασαν πριν από χρόνους πολλούς στον ευλογημένο κόλπο της Μόρφου. Και στη συνέχεια, όπως αναφέρει ο αρχαίος Βίος τους, η πρόνοια του Θεού έταξε να οικοδομηθεί εδώ ο πεντάτρουλλος αυτός περικαλλής ναός τους. Να μου επιτρέψετε να αναγνώσουμε τι γράψαμε εις ανάμνησιν της εδώ παρουσίας Σας: «Τω Μακαριωτάτω Αρχιεπισκόπω Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου τω δευτέρω, αφιερούμεν υιϊκώς την παρούσαν εικόνα των οσίων Βαρνάβα και Ιλαρίωνος, εις ανάμνησιν της σεπτής  παρουσίας και αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας της αυτού Μακαριότητος τη Κυριακή, 29η Μαΐου 2016, εν τω ημετέρω παλαιφάτω ναώ, ένθα η τιμή και η μνημη των θεοφόρων τούτων πατέρων ημών διαφυλάσσεται διαιωνίζουσα.  Οι ιερείς και η εκκλησιαστική επιτροπή του ναού των Οσίων Βαρνάβα και Ιλαρίωνος κώμης Περιστερώνης Μόρφου.»

Ο Μακαριώτατος, στην αντιφώνησή του, ευχαρίστησε τον Πανιερώτατο και την κοινότητα  για τα αναμνηστικά δώρα που του προσέφεραν και, μεταξύ άλλων, είπε: 

«Εμείς θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για το καλό του λαού μας και της πατρίδας μας, και είμαστε βέβαιοι ότι ο Θεός μας αγαπά περισσότερο του κανονικού και δεν θα μας αφήσει περίλυπους. Η Τουρκία, που δια της βίας έχει πάρει σχεδόν το μισό της πατρίδος μας, δεν μπορεί να το έχει για πολύ ακόμη χρόνο, γιατί κι εκείνη έχει πολλά προβλήματα. Όλοι οι γείτονές της είναι εχθρικά διακείμενοι προς αυτήν. Και εύχομαι ο Θεός να μην αποφασίσει να τους τιμωρήσει κατά το πρέπον σ᾽ αυτούς, γιατί η τιμωρία θα είναι τεραστίων διαστάσεων. Δυστυχώς έχουν ένα πρόεδρο ο οποίος δεν λογικεύεται! Και έχω ακούσει ότι έκανε ομοίωμα του τείχους της Κωνσταντινουπόλεως και σήμερα θα πάει ως Πορθητής να το εκπορθήσει!  Αυτό φανερώνει άνθρωπο αλαζόνα και δεν θα του χαριστούν οι ισχυροί της γης. Μακάρι ο Θεός,  που αγαπά όλο τον κόσμο, να του χαριστεί διότι αν επέμβει δεν θα του βγει σε καλό.»

Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος προσέφερε το δικό του αναμνηστικό δώρο στον Πανιερώτατο, λέγοντας:

«Δραττόμεθα της ευκαιρίας να σας προσφέρουμε αργυρό αντίγραφο της γνωστής Ψηφιδωτής παράστασης στο Επισκοπείο της ιεράς Μητροπόλεως Πάφου, δηλ. το κήρυγμα των αποστόλων Παύλου και Βαρνάβα ενώπιον του Ρωμαίου διοικητού της Κύπρου Σεργίου Παύλου,  για να κοσμεί το Γραφείο σας. Ευχόμεθα σύντομα να εγκαθιδρυθείτε στο Επισκοπείο σας στην Μόρφου και να κοσμεί το νέο σας Γραφείο.»

Ακολούθως προσέφερε αναμνηστικά δώρα στον εφησυχάζοντα υπερήλικα πρεσβύτερο της κοινότητας, π. Αντρέα Τσιακούρη, στον ιερέα π. Αντρέα Μιτσή  και στον κοινοτάρχη της κοινότητας, κ. Μιχάλη Φωτίου. Τέλος ευχήθηκε στην κοινότητα να αναπτύσσεται και να προοδεύει, λέγοντας χαρακτηριστικά:

«Θα αντέξουμε και θα μείνουμε στις αγωνιστικές επάλξεις και ο Θεός της Αγάπης θα μας αποδώσει τα πολλαπλάσια. Όσο κι αν υποφέρουμε, θα έρθει η ημέρα που θα απολαμβάνουμε το θεϊκό δώρο της ειρήνης, που ο Χριστός έφερε σ᾽ εμάς. Χριστός Ανέστη!»  

Μετά το τέλος της θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος, συνοδευόμενος από τον Μητροπολίτη Μόρφου, τον κλήρο, τις κοινοτικές αρχές και τον λαό, επισκέφθηκε το Πολιτιστικό και Περιβαλλοντικό Ίδρυμα της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου, το  Πολυδύναμο Κέντρο Ηλικιωμένων της κοινότητος και στη συνέχεια παρακάθισε σε γεύμα, που του παρέθεσε η κοινότητα προς τιμή του.