Του διακόνου Φοίβου Παναγιώτου

Με ιδιαίτερη ευλάβεια εορτάστηκε, την Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου, το Γενέσιον της Υπεραγίας Θεοτόκου, στην Ιερά Μονή της Παναγίας του Άρακα, στα Λαγουδερά. Τόσο στον πανηγυρικό Εσπερίνο, όσο και στην πανηγυρική Θεία Λειτουργία, χοροστάτησε και προεξήρχε ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος. Κατά τη διάρκεια του πανηγυρικού Εσπερινού λιτανεύθηκε η εικόνα της Παναγίας της Αρακιώτισσας, η οποία κατόπιν εξετέθηκε σε προσκύνηση στους πιστούς, των οποίων η συμμετοχή υπήρξε αθρόα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Ιερά Μονή της Παναγίας του Άρακα περιλαμβάνεται στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO. Η οικοδόμηση της εν λόγω μονής χρονολογείται, τον 12ο αιώνα, δηλαδή, στη Μέση Βυζαντινή Περίοδο. Παρήκμασε τον 18ο αιώνα και σήμερα, εκτός από την εκκλησία, σώζεται και ένα διώροφο μοναστηριακό κτίριο στην βόρεια πλευρά της εκκλησίας. Η προέλευση του ονόματος Άρακος, ίσως να προέρχεται από το φυτό αρακάς ή από την λέξη ιέρακας, το γεράκι.

Χαρακτηριστική είναι η τοιχογραφία του ναού που απεικονίζει την Παναγία να κρατάει στην αγκαλιά της τον Χριστό βρέφος. Αν κοιτάξει κάποιος πιο προσεκτικά θα διακρίνει ότι ο Χριστός φοράει σκουλαρίκι στο δεξί αφτί Του. Το γεγονός αυτό μας παραπέμπει σε ένα πολύ παλιό έθιμο, κατά το οποίο στους μοναχογιούς έβαζαν σκουλαρίκι για να ξεχωρίζουν. Ομοίως ο Χριστός μας  είναι ο μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού και το μοναχοπαίδι της Παναγίας.

Ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου στο κήρυγμά του, ανάμεσα σε άλλα, τόνισε την ελπίδα που πρέπει να έχουμε στο πρόσωπο της Παναγίας  και πώς μπορούμε να την αποκτήσουμε: «Ο Κύριος μας, ο Τριαδικός Θεός μάς έδωσε ένα αγαθό που γεννά αγαθά, που είναι γεννήτρια, εργαστήριο χάριτος και αγιότητας, την Κυρία μας Θεοτόκο, την Παρθένο Μαρία, τη θυγατέρα του Ιωακείμ και της Άννης. Η οποία Παναγία μας, με την εκούσια συγκατάθεση της  και τη συνεργασία της με τη βούληση του Θεού, δώρισε   σε εμάς τους αμαρτωλούς τον Κύριο της ζωής και του θανάτου, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό. Αφού, λοιπόν, έχουμε τέτοια μητέρα δεν έχουμε παρά να στηρίζουμε όλη την ελπίδα μας για οποιαδήποτε δοκιμασία έχουμε, προσωπική, οικογενειακή, τοπική, εθνική ή οικουμενική. Σήμερα δεν υπάρχει σπίτι που να μην έχει δοκιμασία, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει αγωνία. Επομένως, θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο να συνομιλούμε με τη μητέρα της χαράς, τη γεννήτρια της χαράς, την Υπεραγία Θεοτόκο. Ο τρόπος είναι η καθημερινή μετάνοια για τα λάθη και τα πάθη μας, η ειλικρινής θεία Εξομολόγηση και η θεία Κοινωνία. Όποιος πίνει και τρώει το αίμα και το σώμα του Χριστού, του Υιού της Παναγίας, γίνεται και αυτός παιδί της». 

Συνεχίζοντας ο Πανιερώτατος αναφέρθηκε σε ένα θαύμα με το οποίο επιβεβαιώνονται οι δύσκολοι καιροί στους οποίους ζούμε: «Πριν από μερικά χρόνια είδα μια περίεργη εικόνα της Παναγίας. Η Παναγία εικονιζόταν μόνη της, χωρίς να κρατά τον Χριστό, να φοράει μαύρα ρούχα, να έχει τα χέρια της σε στάση δεήσεως και να φέρει την ονομασία Μήτηρ Θεού η Υπάρχουσα. Ήταν μια εικόνα σύγχρονη και μοντέρνα. Έκανα έρευνα και βρήκα το άτομο το οποίο επέλεξε αυτόν τον τύπο εικόνας. Το συγκεκριμένο άτομο εξομολογήθηκε ότι είχε μια μεγάλη θλίψη και η ίδια η Παναγία του παρήγγειλε να τη ζωγραφίσει με αυτόν τον τρόπο, αναφέροντάς του εξής:   ″Ήδη πολλοί λαοί της Ανατολής με ζωγραφίζουν γιατί θα είμαι η Μάνα σας, όταν θα έρθουν οι δύσκολες ώρες″. Μετά έμαθα από Ορθόδοξους φίλους μοναχούς του Λιβάνου ότι η Παναγία μας παρουσιάστηκε σε πολλούς χριστιανούς από τα μέρη εκείνα της Συρίας, του Λιβάνου και της Παλαιστίνης λέγοντάς τους τα εξής: ″θα γίνει τέτοιο μεγάλο κακό στην περιοχή που εγώ πρέπει να ντυθώ στα μαύρα για να κάμψω το θέλημα του Υιού μου και να έλθει το κακό σε μικρότερο βαθμό″. Σκεφτείτε πώς εργάζεται η Παναγία. Ακόμη και το κακό το οποίο δεν θέλει ο Θεός, οι άνθρωποι το θέλουν και ο Θεός κάνει ένα βήμα πίσω επιτρέποντας στο θέλημα των ανθρώπων να γίνει πόλεμος, πείνα, φτώχεια, να έλθουν ασθένειες. Όλα αυτά τα χρησιμοποιεί ο Θεός για να οδηγηθούν οι άνθρωποι σε βαθύτερη μετάνοια», κατέληξε ο Πανιερώτατος.