Το σχήμα που θα μας βοηθήσει να προσεγγίσουμε τις σχέσεις της Κύπρου με τη Μικρά Ασία και τη Συροπαλαιστίνη, θα το δανειστούμε από μια ρήση του αειμνήστου πατρός Παύλου Εγγλεζάκη, η οποία αναφέρει τα εξής πολύ εύστοχα: «Η Κύπρος που ο ιστορικός αγαπά, η ζωντανή Κύπρος, δεν είναι παρά ένας χώρος, μία ιστορία και μία εκκλησία. Ακριβώς διότι αυτό που προσδιορίζει την ταυτότητα της Κύπρου είναι η γεωγραφία, η ιστορία και η Εκκλησία της. Αναφέρομαι όχι στο ατομικό, στο τυχαίο και στο καιρικό, αλλά σε ο,τι ο Σολωμός —ακολουθώντας τον Δάντη— ονόμασε ‘το κοινόν και το κύριον’»¹.