Αρχική
en el fr
Υποδοχή τιμίας κάρας Οσίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή στο Σινά Όρος Εκτύπωση

alt του Ευρυβιάδη Χάμπα

Το Σάββατο 5 Μαΐου 2012 το απόγευμα ξεκίνησαν οι τετραήμερες εορταστικές εκδηλώσεις της κοινότητας Σινά Όρους που γίνονται ενόψει της επικείμενης εορτής του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου. Στο πλαίσιο αυτό έγινε η υποδοχή της τιμίας κάρας του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή, η οποία ήρθε από την ομώνυμη μονή του αγίου στον Καλοπαναγιώτη, συνοδευόμενη από τους πατέρες της μονής.

Την κάρα υποδέχθηκε ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, πλαισιωμένος από τον θεοσεβή κλήρο και λαό της περιοχής, ο οποίος και χοροστάτησε του  εσπερινού της ημέρας. Κατά τη διάρκεια του εσπερινού έγινε λιτάνευση της τιμίας κάρας και της εικόνας που εικονίζει τους τρείς αγίους που έχουν κοινή καταγωγή την Λαμπαδού της Σολέας, τον άγιο απόστολο Τίμωνα, τον άγιο Ηρακλείδιο και τον άγιο Ιωάννη τον Λαμπαδιστή.

Ο Μητροπολίτης στην ομιλία του αναφέρθηκε στην καταγωγή του Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή και ακολούθως διαβάστηκε σχετικό κείμενο του μητροπολίτη για την καταγωγή του αγίου.

Να σημειωθεί ότι τη Δευτέρα 7 Μαΐου στις 8:00 μ.μ. θα τελεσθεί αγρυπνία προς τιμή του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Μόρφου.

Τέλος, το ιερό λείψανο θα παραμείνει για προσκύνηση στο πανηγυρίζοντα ιερό ναό μέχρι και την Τρίτη 8 Μαΐου το απόγευμα, αφού προηγηθεί μεταφορά του εν πομπή στην παλιά εκκλησία του χωριού, όπου θα ψαλούν οι παρακλητικοί κανόνες των αγίων.


Μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω το κείμενο του μητροπολίτη:


Ὑποδοχὴ τίμιας κάρας Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Λαμπαδιστῆ στὸ Σινὰ Ὅρος

Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου

Ὁ ὅσιος Ἰωάννης ὁ Λαμπαδιστὴς ἔζησε τὸν 10ο αἰώνα. Τὸ ἐπώνυμο Λαμπαδιστής, δηλώνει καταγωγὴ ἀπὸ τὴν κοινότητα Λαμπαδοῦ. Ἀπὸ τὴν ἴδια κοινότητα κατάγονται καὶ οἱ ἀποστολικοὶ ἅγιοι  Ἡρακλείδιος Α΄ Ἐπίσκοπος Ταμασοῦ καὶ Τίμωνας ποὺ ἀσκήτευσε στὴ Βάσσα Κοιλανίου, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν τὸν 1ο αἰώνα. Τοὺς ἱστορικοὺς καὶ τοὺς ἐρευνητὲς ἀπασχόλησε ἡ ἀκριβὴς τοποθεσία τῆς Λαμπαδοῦς, μὲ ἄλλους νὰ τὴν τοποθετοῦν στὴ Σολέα καὶ ἄλλους στὸ Μιτσερό. Κατὰ τὴ γνώμη μας, ἡ Λαμπαδοῦ εὑρισκόταν στὴ Σολέα, ἀφοῦ πρὸς τοῦτο συνηγοροῦν πολὺ σοβαρὲς γραπτὲς μαρτυρίες καὶ πηγές, καθὼς καὶ ἐξίσου σοβαρὲς προφορικὲς παραδόσεις.

Γραπτὲς Πηγές

Σχετικὰ μὲ τὴν προσωνυμία τοῦ ὁσίου Ἰωάννη τοῦ Λαμπαδιστῆ καὶ τὴν τοποθεσία τοῦ χωριοῦ  Λαμπαδοῦ ὁ Ρῶσος μοναχὸς Βασίλειος Μπάρσκυ ἐπισκεπτόμενος τὴ Σολέα τὸ ἔτος 1735 μᾶς πληροφορεῖ: «ὀνομάσθη Λαμπαδιστὴς ἐκ τοῦ χωρίου «Λαμπαδοῦς»  ὅπου ἐγεννήθη ὁ ἅγιος, ὡς ἀναφέρεται ἐν τῂ βιογραφία του. Τὸ χωρίον ἔχει τώρα ἐγκαταλειφθεῖ, ὡς διεπίστωσα ὅταν ἤμην εἰς τὴν Σολέαν …» ( Κυπριακὲς Σπουδές, ΚΑ΄, 1957).

Στὸ ἔργο «Περίοδοι καὶ μαρτύριον τοῦ ἁγίου Βαρνάβα τοῦ ἀποστόλου» (Acta Barnabae) γράφει τὰ ἑξῆς: « … Ἀφοῦ περάσαμε ἀπέναντι καταπλεύσαμε στὴν Κύπρο κατὰ τὴ διάρκεια τῆς νύχτας, κι ἀφοῦ ἤρθαμε στὸν λεγόμενο Κρομμυακίτη (σημερινὸ Κορμακίτη),βρήκαμε τὸν Τίμωνα καὶ τὸν Ἀρίστωνα, ποὺ ἦσαν  ὑπηρέτες τῶν εἰδώλων, οἱ ὁποῖοι καὶ μᾶς φιλοξένησαν. Ὁ Τίμωνας ἦταν ἄρρωστος κι εἶχε πολὺ πυρετό. Τοποθετώντας τὰ χέρια μας πάνω του, σταματήσαμε ἀμέσως τὸν πυρετό, ἀφοῦ ἐπικαλεστήκαμε τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ. Ἦταν κι ὁ Βαρνάβας ποὺ εἶχε διδαχτεῖ ἀπὸ τὸν Ματθαῖο ἀπὸ ἕνα βιβλίο (κατὰ Ματθαῖον Εὐαγγέλιο) ποὺ μιλᾶ γιὰ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ γιὰ θαύματα καὶ διδάγματα. Τὸ βιβλίο αὐτὸ ὁ Βαρνάβας τὸ ἔβαζε πάνω στοὺς ἀρρώστους στοὺς τόπους ποὺ πηγαίναμε, καὶ ἀμέσως θεράπευε τὶς ἀρρώστιες.

Ὅταν φτάσαμε στὴν Λάπηθο, ὅπου λόγῳ μίας εἰδωλολατρικῆς τελετῆς ποὺ γινόταν στὸ θέατρο δὲν μᾶς ἄφησαν νὰ μποῦμε στὴν πόλη, ξεκουραστήκαμε λίγο ἐκεῖ στὴν πύλη τῆς πόλης. Ὁ Τίμωνας, μετὰ ποὺ θεραπεύτηκε ἀπὸ τὴν ἀρρώστια, ἦρθε κι αὐτὸς μαζί μας. Ἀφοῦ βγήκαμε ἀπὸ τὴν Λάπηθο, βαδίσαμε μέσα ἀπὸ τὰ βουνὰ καὶ ἤρθαμε σὲ μία πόλη ποὺ λεγόταν Λαμπαδιστοῦ, ἀπὸ τὴν ὁποία καταγόταν καὶ ὁ Τίμωνας. Ἐκεῖ βρήκαμε καὶ τὸν Ἡράκλειο ποὺ ἦταν ἐκεῖ καὶ φιλοξενηθήκαμε σ’ αὐτὴ τὴν πόλη. Ὁ Ἡράκλειος ἦταν στὴν Ταμασὸ καὶ εἶχε ἔρθει νὰ ἐπισκεφτεῖ τοὺς συγγενεῖς του. Ὅταν τὸν εἶδε ὁ Βαρνάβας, τὸν ἀναγνώρισε, γιατί ὅταν ἦταν μαζὶ μὲ τὸν Παῦλο τὸν εἶχε συναντήσει στὸ παρελθὸν στὸ Κίτιο. Στὸν ὁποῖο δόθηκε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα μὲ τὸ βάπτισμα, καὶ ὁ Βαρνάβας τὸν μετονόμασε σὲ Ἡρακλείδη. Ἀφοῦ τὸν χειροτονήσαμε Ἐπίσκοπο τῆς Κύπρου κι ἀφοῦ στηρίξαμε τὴν ἐκκλησία τῆς Ταμασοῦ, τὸν ἀφήσαμε νὰ μείνει μὲ τοὺς ἀδελφοὺς ποὺ κατοικοῦσαν ἐκεῖ. Ἐμεῖς, ἀφοῦ περάσαμε τὸ ὅρος ποὺ ὀνομάζεται Χιονῶδες, καταλήξαμε στὴν παλαιὰ Πάφο...»

Στὸν βίο τοῦ Ἁγίου Ἡρακλειδίου ἀναφέρονται τὰ ἑξῆς: «Αὐτὸς ἦταν Κύπριος στὸ γένος, γιὸς κάποιου ἱερέα τῶν Ἑλλήνων ποὺ ὀνομαζόταν Ἱεροκλῆς. Καὶ ἐπειδὴ οἱ διαδίδοντες τὴν ἀλήθεια, ὁ Βαρνάβας μαζὶ μὲ τὸν Μάρκο καὶ τὸν Παῦλο, ἔφτασαν ὕστερα στὸ νησὶ τῆς Κύπρου,  ἄρχισαν νὰ κηρύττουν τὸν λόγο τῆς εὐσέβειας μὲ θάρρος καὶ χωρὶς δισταγμούς. Αὐτὸ κάνοντας, λοιπόν, μετέβαιναν συνέχεια ἀπὸ τόπο σὲ τόπο. Ὅταν ἔφτασαν μέχρι τὴ Σολέα, σὲ κάποιο χωριὸ ποὺ λεγόταν Λαμπαδιστοῦ, ἐκεῖ βρῆκαν ἀμέσως τὸν Ἱεροκλῆ, ἐπειδὴ ἦταν ἱερέας. Ὁ Ἱεροκλῆς, ποὺ παρεῖχε φιλοξενία σὲ ὅλους μὲ πολλοὺς καὶ ποικίλους τρόπους, ὅταν τοὺς εἶδε τοὺς κάλεσε γιὰ νὰ τοὺς κάνει τὸ τραπέζι. Ἐκεῖνοι δὲν πείσθηκαν νὰ πάνε, ἐπειδὴ αὐτὸς δὲν εἶχε ἀκόμα μυηθεῖ στὸν Χριστὸ καὶ βρισκόταν ἀκόμα στὴν ἑλληνικὴ εἰδωλολατρικὴ θρησκεία. Γι’ αὐτό, ἔφυγαν ἀπὸ τὸ σπίτι του, ζητώντας νὰ μάθουν ποιὸς ἦταν ὁ δρόμος ποὺ ἤθελαν νὰ ἀκολουθήσουν. Ὁ Ἱεροκλῆς, δείχνοντας ἀκόμα πιὸ φιλάνθρωπος, ἔστειλε τὸν γιό του Ἡρακλείδιο γιὰ νὰ τοὺς δείξει τὸν δρόμο ποὺ ζητοῦσαν, γιατί ὁ τόπος ἦταν δύσβατος σ’ ἐκεῖνα τὰ μέρη. Ἀφοῦ πῆγε ὁ Ἡρακλείδιος, περπατοῦσε μαζί τους στὸ δρόμο κι ἄρχισε νὰ μιλᾶ μαζί τους καὶ νὰ τοὺς ἀναφέρει τὰ παραμύθια τῆς ἑλληνικῆς θρησκείας. Ὅταν οἱ μύστες τοῦ Σωτήρα Χριστοῦ, εἶδαν τὸν Ἡρακλείδιο νὰ  ἔχει μέσα του ἀγάπη γιὰ τὸν ζωντανὸ λόγο, τοῦ δίδαξαν νὰ πιστεύει τὸν Ἰησοῦ Χριστό, τὸν ἀληθινὸ Θεὸ ποὺ σαρκώθηκε στὴ γῆ καὶ ἔπαθε καὶ ἀναστήθηκε.»

Ὁ ἱστορικὸς Κυριάκος Χατζηϊωάννου στὸν Α΄ Τόμο τοῦ ἔργου του Ἡ ἀρχαία Κύπρος εἰς τὰς Ἑλληνικὰς πηγάς, στὸ κεφάλαιο Η΄, μὲ τίτλο, «Δευτέρα ἱεραποστολὴ Βαρνάβα καὶ Μάρκου εἰς Κύπρον» σημειώνει τὰ ἀκόλουθα: «Κι ὅταν φτάσαμε στὴ Λάπηθο, δὲν μᾶς ἄφησαν νὰ μποῦμε στὴν πόλη ἐπειδὴ τελοῦσαν στὸ θέατρο μία φρενιασμένη εἰδωλολατρία, μὰ ξαποστάσαμε λίγο κοντὰ στὴν πόρτα τῶν τειχῶν, κι ὁ Τίμων, μετὰ ποὺ σηκώθηκε ἀπὸ τὸ κρεβάτι τῆς ἀρρώστιας, ἦρθε μαζί μας. Καὶ σὰν βγήκαμε ἀπὸ τὴ Λάπηθο, ὁδοιπορήσαμε μέσ’ ἀπὸ τὰ βουνὰ κι ἤρθαμε στὴν πόλη Λαμπαδιστοῦ, ἀπὸ ὅπου καταγόταν κι ὁ Τίμων, κοντά του βρήκαμε καὶ τὸν Ἡράκλειο, ποὺ ἦταν ἐκεῖ καὶ φιλοξενηθήκαμε στὸ σπίτι του...» (Κυριάκος Χατζηϊωάννου, Ἡ ἀρχαία Κύπρος εἰς τὰς Ἑλληνικὰς πηγάς, τόμος Α΄, Ἔκδοσις Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου ἐπὶ τῷ ἔτει Παλιγγενισίας, Λευκωσία, 1985).

Ὁ ἱστορικὸς  Ἄντρος Παυλίδης στὸ ἔργο του Ἱστορία τῆς νήσου Κύπρου  ἀναφέρει: «Ἡ πόλη Λαμπαδιστοῦ, ποὺ ἀναφέρεται ὡς μία ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ εἶχαν ἐπισκεφθεῖ ὁ Βαρνάβας, Παῦλος καὶ Μάρκος κατὰ τὴν πρώτη ἀποστολικὴ περιοδεία τους στὴν Κύπρο (καὶ ξανὰ οἱ Βαρνάβας καὶ Μάρκος κατὰ τὴ δεύτερη) θεωρήθηκε ὡς κάποιος οἰκισμὸς ἀπὸ τὸν ὁποῖο καταγόταν ὁ τοπικὸς ἅγιος Ἰωάννης ὁ Λαμπαδιστὴς (ποὺ σύμφωνα πρὸς τὴν Ἀκολουθία του [ἔκδ. Βενετία, 1667] καταγόταν ἀπὸ κώμης Λαμπάδος…τῶν Γαλατῶν ἐπαρχίας…) Ἡ ἀναφορὰ πάλι σὲ ὕπαρξη οἰκισμοῦ μὲ τὴν ὀνομασία Λαμπὰς στὴν “τῶν Γαλατῶν ἐπαρχίαν” ὑποδηλώνει ὅτι ὁ οἰκισμὸς θὰ βρισκόταν στὴν περιοχὴ Σολιᾶς (ὅπου καὶ τὸ μεγάλο χωριὸ Γαλάτα)» (Ἄντρου Παυλίδη, Ἱστορία τῆς νήσου Κύπρου, τόμος Β΄, ἐκδ. Φιλόκυπρος, 1992).

Ἕνα ἀπὸ τὰ «Ἀπόστιχα» τοῦ Ἁγίου Ἡρακλειδίου ἔχει ὡς ἑξῆς: «Τόπους ἀμειβόμενος οἱ τοῦ Σωτῆρος Ἀπόστολοι πρὸς Σολέαν ἰθύνονται καὶ δόξαν κηρύττοντες Ἰησοῦ τοῦ Λόγου, ἄχρι τῆς Λαμπάδου, ἔνθα καὶ εὗρον τὸν φαιδρὸν θεῖον καὶ πάνσοφον Ἡρακλείδιον, δοχεῖον καθαρώτατον καὶ μύστην ὑπάρχοντα Ἑλληνικῆς διαθέσεως, ὂν διδάξαντες ἔλεγον, σέβειν ἕνα Θεὸν ἡμῶν».

Σύμφωνα μὲ τὴν Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Λαμπαδιστῆ τοῦ ἔτους 1667, αὐτὸς καταγόταν «ἀπὸ κώμη Λαμπαδοῦ τῶν Γαλατῶν ἐπαρχίας».

Σὲ ἀνέκδοτη χειρόγραφη φυλλάδα ἀναφέρεται: «Ἦτο Κύπριος (ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Λαμπαδιστὴς) ἀπὸ περιοχὴ τῆς ἐπαρχίας Σολέας, ἀπὸ τὸ χωριὸ Λαμπαδοῦ».

Στὴν Ἀκολουθία τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Λαμπαδιστῆ, τοῦ 1774, ἀναφέρεται ὅτι αὐτὸς καταγόταν «ἐκ τοῦ χωρίου Λαμπαδιστοῦ τῆς Σολέας».

Ὁ Σωφρόνιος, πρώην Μητροπολίτης Λεοντοπόλεως στὸ ἔργο του «Ἁγιολόγιο τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» 1935, γράφει: «Ἰωάννης Ὅσιος ὁ Λαμπαδιστής, ὁ ἐν Κύπρῳ (Ὀκτωβρίου 4). Εἰς οὐδένα Συναξαριστὴν συνήντησα τούτου τὴν μνήμην..... Ἐορτάζετο ἐν Κύπρῳ, ἐξ ἢς κατήγετο ἐκ Λαμπαδοῦ (χωρίον παρὰ τὴν κόμην Γαλάταν) ἐξ οὐ καὶ τὴν προσωνυμίαν ἔχει».

Ἀπὸ τὸ ἀπόσπασμα τῶν περιηγήσεων τοῦ Κιεβοπολίτη Μπάρσκυ  φαίνεται ὅτι τὸν 18ο αἰώνα  ἡ Λαμπαδοῦ ἤδη ἔχει ἐγκαταλειφθεῖ ἀπὸ τοὺς κατοίκους της, οἱ ὁποῖοι μετακινήθηκαν σὲ γειτονικὲς κοινότητες καὶ οἱ περισσότεροι Λαμπαδιστὲς ἔκτισαν τὸν μικρὸ οἰκισμὸ τοῦ Σινᾶ Ὅρους καὶ ὑπηρετοῦσαν στὸ μοναστήρι τῆς Παναγίας τῆς Ποδίθου, τὸ ὁποῖο εἶχε σχέση μὲ τὸ Ὅρος Σινά. Τὸ ἐπίθετο Ποδίθου προέρχεται ἀπὸ τὸ ἀνυπόδητος Μωϋσῆς. Τοιχογραφία ποὺ δεσπόζει τόσο στὴν Παναγία τῆς Ποδίθου ὅσο καὶ στὸ μοναστήρι τοῦ Ὁσίου Ἰωάννη τοῦ Λαμπαδιστῆ, τῆς ἰδίας ἐποχῆς.

Στοὺς Βυζαντινοὺς ναοὺς Γαλάτας καὶ Κακοπετριᾶς, ὑπάρχουν τοιχογραφίες τῶν Ἁγίων Ἡρακλειδίου καὶ Ἰωάννη τοῦ Λαμπαδιστῆ καὶ στὸν Καλοπαναγιώτη στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίου Ἰωάννη τοῦ Λαμπαδιστῆ συστεγάζονται ὁ ἅγιος Ἡρακλείδιος καὶ ὁ ὅσιος Ἰωάννης, ἀμφότεροι ἀπὸ τὸ χωριὸ Λαμπαδοῦ.   

Τοπικὲς Παραδόσεις

Οἱ τοπικὲς παραδόσεις ἔστω κι ἂν ἐνίοτε γεννοῦν μυθολογικὲς καὶ παραμυθητικὲς διαστάσεις κρύβουν πυρήνα ἱστορικῆς ἀλήθειας. Πολλὲς παραδόσεις ἐπιβεβαιώνονται ἀπὸ τὴν ἱστορικὴ γεωγραφία τοῦ τόπου μας.

Κοντὰ στὸ χωριὸ Καλλιάνα, ὑπάρχει γεφύρι ποὺ ὀνομάζεται «Γιοφύριν τ΄ Ἁηρακλειδκιοῦ», δηλαδὴ γεφύρι τοῦ Ἁγίου Ἡρακλειδίου, ἐπὶ τοῦ ποταμοῦ Κλάριου Σολέας. Ὅπου εὐσεβεῖς κάτοικοι τῆς κοινότητας τῶν Καλλιανῶν ἀνάβουν καντήλι ἐπ’ ὀνόματι τοῦ Ἁγίου.

Στὰ σύνορα τοῦ Σινὰ Ὅρους, Γαλάτας καὶ Κακοπετριᾶς ὑπάρχει τοποθεσία μὲ τὸ ὄνομα «Μούττη τῆς Λαμπάδας».

Στὸ Σινὰ Ὅρος καὶ στὴ Γαλάτα , ὅπως ἐπίσης καὶ στὴ Σαλαμιοῦ τῆς Πάφου διασώζονται μέχρι σήμερα ἐλιὲς μὲ τὸ ὄνομα «Ἀποστολικές».

Οἱ κάτοικοι τῆς Σολιᾶς ὅσο καὶ τῶν γύρω χωριῶν ἐκ παραδόσεως πιστεύουν πὼς τὸ χωριὸ αὐτὸ ἢ ὁ μικρὸς οἰκισμός, ἦταν κοντὰ στὸ ἐξωκκλήσι τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τοῦ Περαχωρίτη ποὺ εὑρίσκεται στὰ ἀνατολικὰ τῆς Κακοπετριᾶς κι ἀριστερὰ τοῦ τουριστικοῦ δρόμου τοῦ Τροόδους.

Στὴν ἀκτὴ τοῦ Κορμακίτη διασώζονται μέχρι σήμερα οἱ λεγόμενες «Βοῦρνες τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων», ὅπου κατὰ τὴν παράδοση ἐκεῖ σταμάτησαν καὶ ἤπιανε νερό. 

Στὸ Οἶκο Μαραθάσας, στὴν περιοχὴ τοῦ Ἄγνη, ὑπάρχει τὸ ἁγίασμα τοῦ Ὁσίου Ἰωάννη τοῦ Λαμπαδιστῆ, ποὺ κατὰ τὴν παράδοση πηγαίνοντας ὁ ἅγιος στὸ προσκύνημα τοῦ Ἁγίου Ἡρακλειδίου νὰ ἀσκητεύσει, δίψασε καὶ κτύπησε στὸν βράχο καὶ ἐξῆλθε ἁγιαστικὸ ὕδωρ, τὸ ὁποῖο μέχρι σήμερα ρέει καὶ ξεδιψᾶ τοὺς διαβάτες τοῦ βίου.

Διάφορες παραδόσεις συνδέουν τὴ Λαμπαδοῦ μὲ τὸ Παρεκκλήσιο τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τῆς Τεμβριᾶς.

Στὴν παράλληλη κοιλάδα τοῦ Ἀτσᾶ, ὡς ἐπίσης, καὶ στὰ διαλυμένα χωριὰ τῆς Ἀσίνου οἱ παραδόσεις γιὰ τοὺς Ἀποστόλους καὶ τὸν Ὅσιο Ἰωάννη τὸν Λαμπαδιστὴ ἀφθονοῦν καὶ ἐπιβεβαιώνουν τὴν πεποίθησή μας, ὅτι ὁ τόπος τοῦτος εἶναι ἁγιοτόπος καὶ ἀποστολοβάδιστος, ὅπως κι ὅλη ἡ Κύπρος. Αὐτὸ ἀποδεικνύει καὶ ἡ ὕπαρξη ἐρειπωμένων ναῶν πρὸς τιμὴν τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Λαμπαδιστῆ στὸ διαλυμένο οἰκισμὸ Φτερίτζιη καὶ ἄλλων πλησίον τῆς Ἀσίνου.

Ὅλα αὐτὰ  ποὺ ὁ ζωντανὸς Θεὸς φανερώνει σὲ εὐσεβεῖς ἀνθρώπους τοῦ λαοῦ μας, μᾶς ὁδήγησαν στὴν ἀπόφαση μία φορὰ τὸν  χρόνο ἡ τίμια κάρα τοῦ Ὁσίου Ἰωάννη τοῦ Λαμπαδιστῆ νὰ μεταφέρεται στὸν τόπο τῆς καταγωγῆς του. Τὸ συμπέρασμα μετὰ ἀπὸ 13 χρόνια ἱστορικῆς ἔρευνας εἶναι ὅτι τὸ Σινὰ Ὅρος εἶναι ἡ διάδοχη κοινότητα τῆς Λαμπαδοῦς. Ὅταν μελετήσει κανεὶς τὸ τοπογραφικὸ σχέδιο τῆς περιοχῆς διαπιστώνει ὅτι ἡ Λαμπαδοῦ εὑρίσκεται ἐκεῖ ποὺ συγκλίνουν τὰ ὅρια  τῶν τριῶν κοινοτήτων Κακοπετριᾶς, Γαλάτας καὶ Σινὰ Ὅρους.

 



alt

 

Απολυτικίο Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή:

 

Τῆς Λαμπάδος τὸ κλέος, καὶ Κυπρίων ἀγλάϊσμα, καὶ θαυματουργὸς ὄντως ὤφθης, Ἰωάννη πατὴρ ἡμῶν ὅσιε, νηστείᾳ κατατήξας τῆς σαρκός, ἀλόγους ἐνθυμήσεις πανσθενῶς˙ὅθεν χάριν ἰαμάτων, ἐξ οὐρανῶν ἐδέξω θεόπνευστε. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν˙ δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι˙ δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.


Ακούστε το:

 


Βλέπε σχετικά:

1. Βίος του Αγίου Ιωάννου του Λαμπαδιστού

2. Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννη του Λαμπαδιστή παρά τον Καλοπαναγιώτη

3. Το πρόγραμμα των εορτασμών: Από τη Μονή του στο τόπο της Καταγωγής του...