Κάθε χρόνο στις 30 Ιανουαρίου εορτάζεται, ως γνωστόν, η μνήμη τριών μεγάλων Πατέρων και οικουμενικών διδασκάλων της Εκκλησίας, του Βασιλείου του Μεγάλου, επισκόπου Καισαρείας, του Γρηγορίου του Ναζιανζηνού, του κατ’ εξοχήν Θεολόγου, και του Ιωάννου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του Χρυσοστόμου. Την ιδέα να εορτάζονται μαζί οι Τρεις Ιεράρχες συνέλαβε ο επιφανής λόγιος, ρήτορας και φιλόλογος, Ιωάννης Μαυρόπους, Επίσκοπος Ευχαϊτών, κατά τα τέλη του 11ου αιώνα, όταν Αυτοκράτορας του Βυζαντίου ήταν ο Αλέξιος ο Α΄ ο Κομνηνός. 

Ἡ Ἐκκλησία συνηθίζει τὴν ἐπαύριο ὁρισμένων Δεσποτικῶν καὶ Θεομητορικῶν ἑορτῶν νὰ τιμᾶ ἐκεῖνον ποὺ ὑπηρέτησε τὸ ἐν λόγῳ μυστήριο. Σήμερα, ἐπαύριο τῶν Θεοφανείων, τιμᾶ τὸν Βαπτιστὴ καὶ Πρόδρομο, καὶ τὸν ἐγκωμιάζει ὡς μεγαλύτερο τῶν προφητῶν, μείζονα ἐν γεννητοῖς γυναικῶν, φωνὴ τοῦ Λόγου, κήρυκα τῆς χάριτος, χελιδόνα ἀναγγέλλουσα τὴν Ἄνοιξη τὴν πνευματική, Λύχνο τοῦ Θείου Φωτός, πνευματικὴ αὐγὴ ἀναγγέλλουσα τὸν Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης, ἐπίγειο ἄγγελο καὶ οὐράνιο ἄνθρωπο ποὺ βρίσκεται στὸ μεταίχμιο γῆς καὶ οὐρανοῦ καὶ ἑνώνει τὴν Παλαιὰ μὲ τὴν Καινὴ Διαθήκη.

 Ἁγίου Πρόκλου Πατριάρχου Κων/λεως

Φάνηκε ὁ Χριστός στόν κόσμο καί τόν ἄχαρο κόσμο στόλισε μ᾿ ἀπέραντη εὐφροσύνη. Σήκωσε πάνω Του τήν ἁμαρτία τοῦ κόσμου, καί καταπάτησε γιά πάντα τόν ἐχθρό τοῦ κόσμου. Ἅγιασε τίς πηγές τῶν ὑδάτων καί φώτισε τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Θαύματα μίχθηκαν μέ μεγαλύτερα θαύματα. Σήμερα, ἀπό τή χαρά πού ἔφερε ὁ Σωτήρας μας Χριστός, χωρίστηκαν ἡ γῆ καί ἡ θάλασσα καί ἀπ᾿ ἄκρη ὡς ἄκρη γέμισε ὁ κόσμος εὐφροσύνη. Ἡ σημερινή γιορτή ἀποκαλύπτει μεγαλύτερα θαύματα ἀπό ἐκείνη τῆς Χριστουγεννιάτικης νυχτιᾶς. Γιατί κείνη τήν νύχτα πού μᾶς πέρασε χαιρότανε μονάχα ἡ γῆ, καθώς βάσταζε πάνω της στήν ἀγκαλιά τῆς φάτνης τόν Παντοκράτορα Θεό. Σήμερα ὅμως, πού γιορτάζουμε τά Θεοφάνεια, εὐφραίνεται μαζί της καί ἡ θάλασσα. Καί εὐφραίνεται γιατί διά μέσου τοῦ Ἰορδάνη λαβαίνει μέρος καί αὐτή στήν εὐλογία τοῦ ἁγιασμοῦ.