Με ιδιαίτερη λαμπρότητα οι κάτοικοι της κοινότητας του Αγίου Θεοδώρου Σολέας και της γύρω περιοχής,  τίμησαν τη μνήμη του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτου (8 Φεβρουαρίου), πολιούχου της τοπικής κοινότητας στον ομώνυμο πανηγυρίζοντα ιερό ναό, χοροστατούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου. Στην παραμονή της εορτής κατά τη διάρκεια της ακολουθίας του πανηγυρικού Εσπερινού, ο Πανιερώτατος  προχείρισε σε οικονόμο  τον ιερέα του ναού π.  Βαρνάβα. 

 

Ο π. Βαρνάβας που διακονεί το ιερό θυσιαστήριο για 22 χρόνια στον λόγο του ανέφερε: «Διαβάζοντας αρκετά  βιβλία του γέροντα Παϊσίου,  σ’  ένα από αυτά αναφέρει, πως το αξίωμα που παίρνει ο ιερέας από τον Επίσκοπό του δεν είναι η αλλαγή στην εξωτερική εμφάνιση, βάζοντας τον σταυρό στο στήθος, αλλά η  εσωτερική δύναμη που παίρνει  για τη σωτηρία της δικής του ψυχής και κυρίως του ποιμνίου του. Προσδοκώ, ότι ο Θεός θα μου παραχωρήσει αυτή τη δύναμη να σηκώσω τον σταυρό μου και να προσεύχομαι για τη σωτηρία των ψυχών του ποιμνίου μου, αλλά και της δικής μου ψυχής. 

 

Πανιερώτατε, αισθάνομαι  την υποχρέωση να σας ευχαριστήσω, για την πατρική αγάπη και τη στοργή με την οποία περιβάλλετε εμένα και την οικογένεια μου. Κοντά σας έχω διδαχθεί πάρα πολλά και εύχομαι διά των πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου και του αγίου Θεοδώρου να φανώ άξιος των δωρημάτων της Εκκλησίας μας. Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον π. Αγαθόνικο που έχει την ευγενή καλοσύνη και προθυμία να μας μεταφέρει τα άγια και θαυματουργά λείψανα των Αγίων Θεοδώρων, τα οποία φυλάσσονται στην Ιερά Μονή Παναγίας του Κύκκου. Ευχαριστώ, επίσης, τους κατοίκους των δυο κοινοτήτων που εφημερεύω, Αγίου Θεοδώρου και Κουτραφά,  για την αγάπη που επιδεικνύουν προς το πρόσωπο μου,  και ζητώ να προσεύχονται για εμένα, αλλά και να με συγχωρέσουν, εάν από ανθρώπινη αδυναμία, στενοχώρησα κάποιους».  

 

Στη συνέχεια ο Πανιερώτατος παίρνοντας τον λόγο μίλησε για την πνευματική προσφορά του π. Βαρνάβα αναφέροντας  μεταξύ άλλων: «Το διακόνημα του οφίκιου του Οικονόμου, υπενθυμίζει το πόσο σημαντικό είναι για την Εκκλησία, η σωστή διαχείριση των χρημάτων. Ιδιαιτέρως, στην εποχή μας που η οικονομική κρίση μαστίζει την Κύπρο, αλλά κι όλη την οικουμένη. Παρατηρούμε ότι εκεί που εισέρχεται η ανθρώπινη απληστία, η υπερβολή, η πλουτοκρατία και η διαφθορά, το πόσο η κοινωνία μας χρειάζεται τους καλούς οικονόμους. Δηλαδή, τους ανθρώπους που θα οικονομούν τα χρήματα και θα φροντίζουν για τις ανάγκες των φτωχών συνανθρώπων μας. 

 

Σήμερα, αγαπητέ μας π. Βαρνάβα λαμβάνεις κι εσύ το οφίκιο του Οικονόμου, γιατί όλα αυτά τα χρόνια της ιεροσύνης σου, οικονόμησες άξια τα λίγα χρήματα των ενοριών σου, αλλά και τις ψυχές των κατοίκων των δύο μικρών κοινοτήτων του Αγίου Θεοδώρου Σολέας και Κουτραφά. Κι όπως λέει ο Κύριος  «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον, ότι ευδόκησεν ο Πατήρ ημών δούναι υμίν  την Βασιλείαν», (Λουκά 12/ιβ 32).  Και η βασιλεία των δύο αυτών μικρών χωριών δεν είναι τα πολλά χρήματα και τα μεγάλα κτίσματα, αλλά  η θεία Λειτουργία και η θεία Ευχαριστία που μεταδίδεις προς το μικρό σου ποίμνιο, αλλά και η δική σου ανανέωση του χαρίσματος της ιεροσύνης. 

 

Πώς ανανεώνεται το χάρισμα της ιεροσύνης; Με την καθημερινή μετάνοια. Με την καθημερινή αυτοεξέταση κι αυτοκριτική των προσωπικών μας παθών και λαθών. Με τη μνημόνευση των ονομάτων, των ζώντων και των κεκοιμημένων. Πολλοί εκ των ιερέων μας, κάνοντας υπακοή στην παράκλησή μας για συνεχή μνημόνευση ονομάτων, αξιώθηκαν να δουν θαύματα κατά την ώρα της θείας Λειτουργίας. Αυτή πρέπει να είναι η δική σου εργασία π. Βαρνάβα!  Να μετανοείς και να οικονομείς ψυχές μέσα στον Παράδεισο!  Η μεγαλύτερη προσφορά του ανθρώπου σε άνθρωπο, λέει ο γέροντας Παΐσιος, τον οποίο προανέφερες στο δικό σου λόγο,  είναι η μνημόνευση των ζώντων και των κεκοιμημένων στην αγία Πρόθεση. 

 

Θυμάσαι, πώς απάντησε η Παναγία όταν ξεκίνησες να κάνεις συχνές Παρακλήσεις και θείες Λειτουργίες στη μικρή εκκλησία της Παναγίας του Κουτραφά; Μυρόβλησε η εικόνα της! Κι εσύ ήσουν από τους πρώτους που το είδε. Όταν η Παναγία μας, που είναι η «τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ» χαίρετε με τις Παρακλήσεις, τις μνημονεύσεις  και τις θείες Λειτουργίες  που τελούμε, σκεφτείτε πόσο ωφελούνται  οι πονεμένοι, οι φτωχοί, οι απελπισμένοι και οι θλιβόμενοι  σήμερα άνθρωποι. Γι’ αυτό π. Βαρνάβα συνέχισε το καλό τάλαντο της διακονίας του λαού, που κληρονόμησες από τον μακαριστό πατέρα σου παπά Ανδρέα Κουλέντη. Όπως κι ο πατέρας σου, με απλότητα και ειλικρινή μετάνοια να προσφέρεις την καρδία σου στο Άγιο Πνεύμα, για να γίνει κατοικητήριο της Τριαδικής Θεότητας. Ο λαός μας, αυτό που έχει περισσότερη ανάγκη σήμερα, είναι να βλέπει πατέρες που επιμελούνται τον εαυτόν τους και φωτίζονται από το Άγιο Πνεύμα. 

 

Έχουμε βαθειά ευχαρίστηση πάτερ μου, που διακόνησες ένα κομμάτι του λάου μας πολύ πονεμένο και εγκαταλειμμένο, τους φυλακισμένους στις Κεντρικές Φυλακές.  Όταν η πρόνοια του Θεού οδήγησε την ταπεινότητά μου στις Κεντρικές Φυλακές, κι άρχισα εκεί να εξομολογώ τους φυλακισμένους, είδα το πόσο χρειάζονταν αυτοί οι άνθρωποι στήριξη, γιατί βίωναν την εγκατάλειψη και τη ρετσινιά του εγκληματία. Αντιλήφθηκα τον λόγο του Κυρίου «εν φυλακή (ήμην), και ουκ επισκέψασθέ με». Επειδή, οι μικρές μου δυνάμεις δεν έφταναν  κάλεσα εσένα και τον π. Χριστοφόρο, και η βοήθεια σας ήταν ουσιαστική. Οι φυλακισμένοι, από τους παπάδες της ορεινής Σολιάς, επανηύραν το νόημα της ζωής και του θανάτου, γιατί ο θάνατος στην Ορθοδοξία έχει νόημα. Η εμπειρία σου, πάτερ, κοντά στους πονεμένους αυτούς ανθρώπους σε προικίζει και σε φωτίζει. Συνέχισε, αυτήν την πορεία φυλάσσοντας τον σταυρό που είχες στην καρδιά σου. Ο σταυρός που φέρεις σήμερα επί του στήθους σου δεν είναι προς υπερηφάνεια αλλά προς υπόμνηση του νοήματος της ιεροσύνης, και ο άγιος Θεόδωρος και η Παναγία  να προσφέρουν σε εσένα τον ταπεινό πρεσβύτερο και οικονόμο τα δωρήματα του Αγίου Πνεύματος. Εις έτη πολλά».