του Ευρυβιάδη Χάμπα

Το Σάββατο, 12 Μαΐου 2012, ημέρα μνήμης των αγίων Επιφανίου αρχιεπισκόπου Κύπρου και Γερμανού αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, τελέσθηκε η εις διάκονον χειροτονία του Φοίβου Παναγιώτου στον ιερό ναο Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος, πολιούχου αγίου της Λεμεσού. Την χειροτονία τέλεσε ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, συλλειτουργούντος  του Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου, πλαισιωμένος από κληρικούς και πιστούς τόσο της μητροπολιτικής περιφέρειας Λεμεσού όσο και της μητροπολιτικής περιφέρειας Μόρφου.

Ο π. Φοίβος Παναγιώτου γεννήθηκε στη Λεμεσό. Υπηρέτησε ως βοηθός ιεροψάλτης και νεωκόρος του ιερού ναού Αγίου Ιωάννη Ελεήμονος. Αποφοίτησε από την ιερατική σχολή της Εκκλησίας Κύπρου «Απόστολος Βαρνάβας» και είναι έγγαμος.

Ο νέος διάκονος, στο χειροτονητήριo του λόγο, ανεφέρθηκε ιδιαίτερα στα χρόνια που διακονούσε τον Άγιο Ιωάννη σημειώνοντας: «Με ιδιαίτερη συγκίνηση αναπολώ τις στιγμές που καθόρισαν την προσωπικότητά μου και χαράχτηκαν βαθιά στην ψυχή μου, οι περισσότερες συνυφασμένες με τον περικαλλή αυτό Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννη του Ελεήμονος, προστάτου και καθοδηγού μου. Σε ετούτο το ναό από μικρό παιδί στην ηλικία περίπου των έξι χρόνων ένιωσα τα πρώτα σκιρτήματα του θείου έρωτα. Ένας ναός που υπήρξε για μένα μάνα και τροφός. Υπηρέτησα τον Θεό και την Εκκλησία του, διακονώντας τον ναό του Αγίου Ιωάννη του Ελεήμονος  ως οικοδόμημα και όχι μόνον∙ τους ιερείς του, τους επιτρόπους του, και πάνω από όλα τους ευλαβείς ενορίτες του. Προσέφερα τις υπηρεσίες μου επί δεκαεπτά συναπτά έτη με αφοσίωση και κόπο, που στο τέλος της ημέρας μετατρέπεται σε χαρά και αγαλλίαση. Υπήρξα βοηθός των ευλαβών ιερέων του ναού, νεωκόρος και ιεροψάλτης. Προσέφερα όλο μου το είναι σε τούτο τον ναό. Μα το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι τρόπον τινά πήρα μια πρόγευση του τι σημαίνει να υπηρετεί κανείς τον λαό του Θεού. Ένιωσα πραγματικά το τι εστί να δίδει κανείς απλόχερα χωρίς αντάλλαγμα, παρά μόνον προς δόξαν Θεού».

Ακολούθως, ευχαρίστησε τους γονείς του, τη σύζυγό του, τους κληρικούς και ενορίτες του Αγίου Ιωάννου Ελεήμονος, τον πνευματικό του πατέρα, πρωτοπρεσβύτερο Μιχαήλ Βοσκό, αλλά και όσους στήριξαν με οιονδήποτε τρόπο το πόθο του για ιερωσύνη.

Ευχαρίστησε δε ιδιαίτερα τον παππού και την γιαγιά του, σημειώνοντας: «Άπειρη ευγνωμοσύνη οφείλω στον παππού μου Φοίβο και τη γιαγιά μου Θεογνωσία Παναγιώτου, οι οποίοι με ανέθρεψαν εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου, δίδοντας μου τα ερεθίσματα για να ανάψει μέσα μου η επιθυμία της ιεροσύνης. Απλοϊκοί άνθρωποι χωρίς πολλές ιδιαίτερες γνώσεις αλλά αληθινοί γνώστες της θεολογίας του Θεού στην πράξη, φέρνοντας στο νου τον μακαριστό γέροντα Παϊσιο, έναν σύγχρονο άγιο άνθρωπο της εποχής μας.  

Αναλυτικότερα η γιαγιά μου Θεογνωσία υπήρξε για μένα αληθινή μάνα και ορθόδοξη παιδαγωγός, αφού θυμάμαι μικρό παιδί με έπαιρνε από το χέρι και κάθε Κυριακή πηγαίναμε μαζί στην εκκλησία και συγκεκριμένα σε τούτο το ναό. Σε αυτή χρωστάω πάρα πολλά γιατί με προστάτεψε από τους κινδύνους της εποχής μας, στους οποίους πολλοί νέοι τυγχάνει να πέφτουν. Αυτή μουέδωσε αγάπη και στοργή που ως παιδί χρειαζόμουνα. Γιαγιά μου μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου σου λέω ένα μεγάλο ευχαριστώ».

Στη συνέχεια, απευθυνόμενος στους Μητροπολίτες Λεμεσού και Μόρφου μεταξύ άλλων  είπε: «Ευχαριστώ από τα μύχια της καρδιάς μου εσάς Πανιερώτατε Μητροπολίτα Λεμεσού κύριε Αθανάσιε, που σταθήκατε για μένα ως αληθινός πατέρας, που με στηρίξατε στις διάφορες δυσκολίες που παραχώρησε ο Κύριος και που μέσα από αυτές βγήκα δυνατότερος. Δεν διστάσατε πάρα το νεαρό της ηλικίας μου, πριν από επτά χρόνια να με χειροθετήσετε αναγνώστη, δίνοντάς μου την ευκαιρία να σας διακονήσω για κάποιο χρονικό διάστημα. Στη μνήμη και στη ψυχή μου θα μείνουν πάντα χαραγμένες οι πατρικές σας νουθεσίες που τόσο γενναιόδωρα μου προσφέρατε. Εύχομαι ο Πανάγαθος Θεός να σας δίδει έτη πολλά να συνεχίσετε το πνευματικό σας έργο. 

Τέλος ευχαριστώ εσάς Πανιερώτατε Μητροπολίτα Μόρφου κύριε Νεόφυτε που με δέχεστε σήμερα με ανοιχτές τις αγκάλες σαν άλλος Αβραάμ για να υπηρετήσω τον Τριαδικό Θεό, όντας βέβαιος ότι κοντά σας έχω να αποκομίσω πολλά πνευματικά οφέλη. Προσωπικώς θα ήθελα να βεβαιώσω την Αγία Σεβασμιότητα Σας ότι θα τηρήσω εις το έπακρον την τιμή με την οποία με περιβάλλετε σήμερα και θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος των ιερών καθηκόντων και υποχρεώσεων που απορρέουν εκ του ιερατικού αξιώματος.»

Ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος στη ομιλία του ευχαρίστησε τον επιχώριο επίσκοπο Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανάσιο, ο οποίος πρόθυμα έδωσε την ευλογία του να εισέλθει στις τάξεις του κλήρου της μητρόπολεώς του, σημειώνοντας την ενότητα που χαρακτηρίζει την μία, αγία, καθολική και αποστολική μας Εκκλησία.

Νουθετώντας τον νέο διάκονο μεταξύ άλλων τόνισε τα εξής: «Ο κληρικός χρειάζεται να έχει θεογνωσία. Δηλαδή, να γνωρίσει το Θεό του. Σήμερα τα νέα παιδία της Κύπρου, κουρασμένα από την αμαρτία, θα καταφεύγουν σε σας, τους νέους κληρικούς, αναζητώντας το νόημα της ζωής και του θανάτου. Και αν δεν έχουμε γεύση Χριστού, άγιε μου διάκονε, τι θα τους προσφέρουμε; Μόνο τα τυπικά δεν τους αρκούν. Ενίοτε τα θεωρούν και περιττά. Σ’ αυτή, λοιπόν, τη νέα σου διακονία να έχεις έγνοια πρώτα και κύρια την καθημερινή σου μετάνοια.

Πολλές φορές, ένεκεν κεκτημένης ταχύτητας, θέλουμε ν’ αλλάξουμε τον κόσμο, την ενορία, τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν, χωρίς εμείς να έχουμε υποστεί την καλή αλλοίωση.

Μου είχε πει κάποτε ένας ενάρετος και άγιος άνθρωπος, ‘ο διάκονος δεν αλλάζει τίποτε, προτού καταλάβει αυτά που υπάρχουν’. Επομένως, αυτά τα χρόνια της διακονίας σου, δεν θα είναι χρόνια ούτε ν’ αλλάξεις, ούτε να διορθώσεις. Θα είναι χρόνια μαθητείας. Καλός ιερέας σημαίνει καλός διάκονος και καλός διάκονος σημαίνει καλός μαθητής».

Με τη σειρά του ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος ευχαρίστησε τον πατέρα Φοίβο, για την πολύχρονη διακονία του στον ιερό ναό του πολιούχου αγίου και του έδωσε ευλογία την εικόνα του Αγίου Ιωάννου του Ελεήμονος.  

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•