του Αριστείδη Βικέτου, δημοσιογράφου

Λαμπρή, αλλά και συνάμα λιτή ήταν η Ακολουθία στην γυναικεία Μονή Αγίου Νικολάου Ορούντας, που τελέστηκε το Σάββατο της Διακαινησιμού προεξάρχοντος του Μητροπολίτη Μόρφου Νεοφύτου, κατά την οποία έγινε και λιτανεία ιερών  εικόνων και αγίων λειψάνων.

Στις 6 το πρωί άρχισε ο αναστάσιμος όρθρος, που ψάληκε μέχρι την Θ΄ ωδή του κανόνος. Στη συνέχεια στον μικρό και περικαλλή ναό της Μονής υπό το φως των λαμπάδων τελέστηκε η ακολουθία του Αγιασμού.

Έπειτα, οι μοναχές, εξήλθαν του ναού, προπορευομένων του ταλάντου, το οποίο έκρουε μια μοναχή, των φανών, των εξαπτερύγων και του Σταυρού, της εικόνας της Παναγίας της Οδηγήτριας και της Αναστάσεως και των Αγίων Λειψάνων, που έφεραν ιερείς, ακολουθούσαν ο Μητροπολίτης και οι πιστοί. Η πομπή πορεύθηκε στο νοτιοδυτικό άκρο της Μονής με τις μοναχές να ψάλλουν με τις γλυκές φωνές τους κατά το βυζαντινό μέλος τον Αναστάσιμο Κανόνα.

Πριν από το χώρο του κοιμητηρίου στην δεξαμενή, στην οποία εκβάλλλεται το ύδωρ του αγιάσματος των Αγίων Νικολάου και Φιλουμένου ψάληκε απολυτίκιο του Αγίου Νικολάου και αναγνώστηκε ευχή από τον Μητροπολίτη.

Στο κοιμητήριο έγινε η δεύτερη στάση στην οποία ψάληκε το απολυτίκιο των Αρχαγγέλων ακολούθησε μικρή συναπτή και ανάγνωση ευχής.

Η ιερά πομπή πορεύθηκε στη συνέχεια ανατολικά στο παρεκκλήσιο του Αγίου Πνεύματος. Έγινε μικρή στάση, ψάληκε το απολυτίκιο του Αγίου Πνεύματος, έγινε μικρή συναπτή και αναγνώστηκε ευχή.

Η τέταρτη στάση έγινε στο βορειοανατολικό σημείο της Μονής, όπου ψάληκε το απολυτίκιο του Αποστόλου Λουκά.

Στο βορειοδυτικό άκρο έγινε η πέμπτη στάση, όπου ψάληκε το απολυτίκιο του Αγίου Φιλουμένου από την Ορούντα. Ο Άγιος Φιλούμενος μυήθηκε από πολύ νωρίς σ’ ένα μοναχικό τυπικό ζωής.

Το 1934 μετέβη στα Ιεροσόλυμα για να εγγραφεί στο Γυμνάσιο του εκεί Πατριαρχείου. Στον τρίτο χρόνο φοίτησής του στο Γυμνάσιο εκάρη μοναχός, από τον τότε Πατριάρχη Τιμόθεο Θέμελη και λίγους μήνες μετά χειροτονήθηκε διάκονος. Το 1943 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και έξι χρόνια αργότερα έλαβε και το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτη.

Αποφοιτώντας από τη Σχολή του Πατριαρχείου ο Άγιος Φιλούμενος, παρέμεινε στα Ιεροσόλυμα όπου υπηρέτησε, ως μέλος της Αγιοταφικής αδελφότητας, για 45 συνεχή χρόνια. Σ’ αυτά τα χρόνια διορίστηκε ως ηγούμενος σε διάφορα προσκυνήματα –στην Τιβεριάδα, στην Ιόππη, στη Μονή του Αρχαγγέλου, στη Ραμάλλα, στον Αββά Θεοδόσιο, στον Προφήτη Ηλία.

Το τελευταίο προσκύνημα στο οποίο διορίστηκε ήταν στο Φρέαρ του Ιακώβ. Εκεί είχε να αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες γιατί συχνά τον επισκέπτονταν φανατικοί Σιωνιστές απαιτώντας να αφαιρέσει τις εικόνες και το Σταυρό από το ναό. Πολλές φορές μάλιστα τον απειλούσαν ότι θα τον σκότωναν αν δεν έφευγε από το προσκύνημα, αλλά αυτός είχε πάρει την απόφαση να παραμείνει εκεί ό,τι και αν συνέβαινε.

Το απόγευμα της 29ης Νοεμβρίου του 1979, μέρα που η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου μάρτυρος Φιλουμένου –του εν Αγκύρα μαρτυρήσαντος εν έτη 270- «άγνωστοι» εισήλθαν στο Φρέαρ του Ιακώβ και επιτέθηκαν στον Άγιο. Τον σκότωσαν κτυπώντας τον με τσεκούρι στο πρόσωπο, στα χέρια και στα πόδια. Στη συνέχεια βεβήλωσαν την εκκλησία, ενώ φεύγοντας έριξαν  και μια χειροβομβίδα καταστρέφοντας το χώρο σχεδόν ολοσχερώς.

Τέσσερα περίπου χρόνια μετά το θάνατο του Αγίου Φιλουμένου, στις 30 Νοεμβρίου του 1983, πάρθηκε η απόφαση από το Πατριαρχείο να γίνει η ανακομιδή των οστών του. Όσοι ήταν παρόντες όμως βρέθηκαν μπροστά σε ένα θαυμαστό γεγονός: όταν ανοίχτηκε ο τάφος το σώμα του μάρτυρος ήταν άφθορο και ευωδιάζων, ως άνωθεν επισφράγιση της ένταξής του «εν σκηναίς Αγίων».

Στη συνέχεια ξανακλείστηκε ο τάφος και άνοιξε ξανά στις 26 Δεκεμβρίου του 1984. Το σκήνωμά του Αγίου βρέθηκε και πάλι να ευωδιάζει και να διατηρεί μερική αφθαρσία. Τότε, οι Αγιοταφίτες το τοποθέτησαν στο Ιερό Βήμα του ναού της Αγίας Σιών. Στις μέρες μας έχει ολοκληρωθεί στον τόπο μαρτυρίου του Αγίου περικαλλής τρίκλιτος ναός, του οποίου το ένα κλίτος είναι αφιερωμένο στον Άγιο Φιλούμενο. Εκεί μεταφέρθηκε το 2008 και το σκήνωμά του. Σ’ αυτό προστρέχουν και πολλοί που ευλαβούνται τον Άγιο –όχι μόνο ορθόδοξοι αλλά και άραβες ακόμη και ετερόδοξοι- ζητώντας τις προς τον Κύριο πρεσβείες του. Στις 29 Νοεμβρίου του 2009 έχει γίνει από τη Σύνοδο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων η επίσημη Αγιοκατάταξη του Αγίου.

Τέλος, η λιτανεία στην Μονή της Ορούντας έφθασε μπροστά από το απέρριτο Καθολικό της Μονής και εναποτέθηκαν σε προσκυνητάρια οι εικόνες και σε ευπρεπισμένο τραπέζι τα άγια λείψανα. Ψάληκε το απολυτίκιο του Αγίου Νικολάου και έγινε εκτενής δέηση. Οι μοναχές άρχισαν να ψάλλουν τους Αίνους και ο Αρχιερέας, οι ιερείς , οι μοναχές και οι πιστοί ασπάστηκαν τις εικόνες, τα λείψανα και ραντίστηκαν με αγιασμό από τον Μητροπολίτη Νεόφυτο.

Μετά το πέρας της προσκυνήσεως τους υπό του ευσεβούς λαού, τοποθετήθηκαν πάλι επί  της αγίας Τραπέζης και τότε άρχισε η θεία Λειτουργία από τον  Μητροπολίτη Νεόφυτο σε κατανυχτική ατμόσφαιρα.