Από τις πνευματικές παρακαταθήκες της Γερόντισσας της Αττικής.

Είναι άγνωστο σε πολλούς ανθρώπους, ότι οι ψυχές που φεύγουν από αυτή τη ζωή, είναι ζωντανές και βρίσκονται σε μία σχέση με τους ανθρώπους τους εδώ στη γη. Δεν μπορούμε να προχωρήσουμε στη ζωή μας, εάν κρατάμε οποιαδήποτε κακία ή μίσος σε κάποιον κεκοιμημένο μας. Πρέπει να τον συγχωρήσουμε ό,τι και αν μας έκανε, διότι η ψυχή του κεκοιμημένου δεν αναπαύεται, αλλά ούτε και η δική μας.

Αγίου Ιγνατίου Brianchaninov

Δυο αγαπημένοι μαθητές ζήτησαν από τον Κύριο θρόνους δόξης

– Αυτός τους έδωσε το Ποτήριό Του (Μτ. κ΄, 23).

Το Ποτήριο του Χριστού είναι οι οδύνες.

Αγίου Αμφιλοχίου επισκόπου  Ικονίου

Α. Πολύ ωφέλησε την ψυχή μας ο Χριστός, σαν παρακάθησε στο τραπέζι του Ζακχαίου. Γιατί όπου ο Χριστός φιλοξενείται, και κάμνει συντροφιά με τους ανθρώπους, και το πιοτό και το τραπέζι μας καταδέχεται, εκεί κατοικεί η ευφροσύνη. Γιατί ποιος τελώνης η πόρνη η απ’ εκείνους που έπραξαν όσα δε λέγονται κακά, βλέποντας τον Ποιητήν του ουρανού και της γης να εισέρχεται στο σπίτι του Τελώνη,